Arnold Judith MiĹosc na caĹe Ĺźycie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

z całej siły starały się ignorować młodzieńca.
czyć. Nie, wcale nie deptał jej po stopach, ale w jego ruchach
było coś... coś rozczulająco niezdarnego, jakby odnalazł
San Pablo, przemknęło Eme przez myśl, to miejsce magi�
rytm, lecz nie bardzo wiedział, co z tym fantem począć.
czne, gdzie ludzie tańczą pod gołym niebem, gdzie w sobotni
Różnił się od dobrze wychowanych, eleganckich młodzień�
wieczór można siedzieć w ogródku przed lokalem, słuchając
ców, którzy prosili ją do tańca podczas balów i wieczorków
muzyki, pijąc piwo i nie mając żadnych trosk na głowie.
tanecznych w Richmond, od tych wymuskanych dżentelme�
Miejsce, gdzie obcy mężczyzna może zaczepić kobietę kupu�
nów w drogich garniturach, którzy poruszali się po parkiecie
jącą brzoskwinie i sprawić, by poczuła się bardziej atrakcyj�
z taką samą beznamiętnością i wprawą, z jaką żołnierze ćwi- na niż kiedykolwiek przedtem.
100 MIAOZ NA CALE %7łYCIE
MIAOZ NA CAAE %7łYCIE 101
- Jesteś piękna - powiedział, jakby czytał w jej myślach.
przodków, którymi tak bardzo lubili się szczycić, byli żołnie�
W pierwszym odruchu chciała zaprotestować, lecz
rze konfederaccy, potocznie zwani Jasiami Rebeliantami",
w ostatniej chwili przygryzła wargę. Jego komplement
jakoś umknęło ich uwadze.
brzmiał szczerze, wcale nie jak pochlebstwo, które mówi się
Eme przyjechała więc do San Pablo, mając dość marne
kobiecie, oczekując czegoś w zamian. Może to była magia
o sobie wyobrażenie. Rodzice wmówili jej, że zaprzepaściła
wieczoru, może butelka piwa do kolacji i gwiazdziste niebo
szansę na dobre małżeństwo i że żaden odpowiedni mężczy�
nad głową wpłynęły na jego ostrość widzenia, ale Eme czuła,
zna już nigdy się nią nie zainteresuje. Ajednak sposób, w jaki
że słowa Michaela płyną prosto z serca.
Michael ją obejmował, kiedy tańczyli, i sposób, w jaki na nią
- Dziękuję - szepnęła nieśmiało. patrzył, kiedy rozmawiali, zdawał się temu przeczyć. W jego
Delikatnie przesuwał rękę wyżej, aż jego palce zetknęły obecności i w jego ramionach nie czuła się przegrana, wręcz
przeciwnie - czuła się tak, jakby wygrała największy los na
się z jej włosami.
loterii.
- Nie przyjechałem do San Pablo w poszukiwaniu ro�
mansu.
Może Michael nie pasował do wyobrażeń jej rodziców
Uniosła głowę i popatrzyła mu w oczy. Ona też nie szu�
o odpowiednim" mężczyznie, ale ona się tym zupełnie nie
kała miłości, odkąd mężczyzna, którego jej rodzice uznali za przejmowała.
idealną partię - młody dryblas z tak zwanej dobrej" rodziny
Melodia dobiegła końca. Eme ogarnął strach - strach, że
- zerwał zaręczyny, kiedy okazało się, że Eme woli spędzić
bez muzyki Michael ją puści, że nie będzie miał powodu
rok w San Pablo, ucząc dzieci w miejscowej szkole, zamiast
dłużej trzymać jej w ramionach. Po chwili jednak muzyka
w domu na planowaniu największego, najwspanialszego we�
znów wypełniła powietrze; tym razem był to utwór żywszy,
sela w historii Richmond. Nie chciała siać zamętu ani zawo�
szybszy. Ponownie zaczęli tańczyć; brak wprawy i doświad�
dzić niczyich nadziei, lecz w głębi duszy poczuła ogromną
czenia Michaela rekompensowała radość w jego oczach i za�
ulgę, kiedy Martin kazał jej wybierać: albo on i s'lub, albo jej
pał w ruchach. W tym momencie Eme uznała, że woli spon�
głupie pomysły i wyjazd do kraju trzeciego świata, gdzie
tanicznych zapaleńców od wprawnych rutyniarzy.
uczyłaby dzieci początków algebry i wprowadzała je w tajni�
- Nie jestem w tym zbyt dobry - rzekł przepraszająco,
ki Internetu. Z podjęciem decyzji nie miała problemów.
biorąc ją za drugą rękę.
Wiedziała, że będzie nieszczęśliwa jako żona Martina.
- Nie, nie, świetnie sobie radzisz - zapewniła go. - Do�
Rodzice zaś postarali się, żeby była nieszczęśliwa, kiedy
myślam się, że w młodości nie chodziłeś do szkoły tańca?
zerwał z nią zaręczyny. Nazwali ją samolubną, bujającą
- Do szkoły tańca? - Prychnął pogardliwie. - W mojej
w obłokach marzycielką, narcystyczną, upartą grymaśnicą- dzielnicy hermano uczący się tańczyć nie mógłby spokojnie
przejść ulicą.
niepraktyczną buntowniczką i rebeliantką. To, że wśród
102 MIAOZ NA CALE %7łYCIE
MIAOZ NA CALE %7łYCIE ] Q3
- Tam, gdzie ja mieszkałam, chłopcy chodzili na lekcje Roześmiała się i pokręciła głową. Owszem, San Pablo
tańca - oznajmiła, po czym dodała z uśmiechem. - Rodzice miało zupełnie inny zapach niż Richmond; powietrze, cho�
ciaż suche i gorące, przesiąknięte było upajającą wonią, która
ich do tego zmuszali.
jednak z całą pewnością nie pochodziła od materiałów bu�
- Podejrzewam... - Michael przyciągnął ją lekko do sie�
dowlanych.
bie - że dorastaliśmy w całkiem innych światach.
- Ale teraz przebywamy w jednym i tym samym - za� Nie puszczając jej ręki, Michael przyśpieszył kroku, kie�
uważyła. rując się w stronę urzędu miejskiego. Był to niski, beżowy
budynek pokryty czerwoną dachówką, z żelaznymi kratami
Nawet nie chodziło jej o to, że stoją na tym samym rynku
w oknach na parterze. Stanęli w łukowato sklepionym przej�
w tym samym miasteczku, raczej o to, że fakt, skąd pochodzą
ściu prowadzącym do głównych drzwi. Michael popatrzył
i gdzie dorastali, nie ma żadnego znaczenia. Liczy się to, kim
Eme w oczy.
dzisiaj są, czego chcą i dokąd podążają.
Czego chcą... Nie była pewna. Różne myśli krążyły jej - Powąchaj - powiedział, wskazując ścianę.
po głowie, były jednak niejasne, mało sprecyzowane. Z całą Przysunęła nos i wciągnęła powietrze.
pewnością nie zależało jej na krótkim, kilkudniowym roman� - Nic nie czuję.
sie z obcym, który akurat przejeżdża przez miasteczko. Może - Chyba żartujesz! Pachnie tak intensywnie jak dym.
jedyne, czego chciała, to przez chwilę pobyć w jego ramio� - On też przysunął nos do ściany. - Inaczej niż dym, ale
nach, kołysząc się w rytm muzyki. Może po prostu chciała równie intensywnie.
czuć się pożądana przez takiego mężczyznę jak Michael...
Zbliżyła nos po raz drugi, lecz w dalszym ciągu nic nie
czuła.
Tańczyli, dopóki zespół nie zrobił sobie przerwy na od�
poczynek, a gdy muzyka ucichła, ruszyli - trzymając się za - Nabijasz się ze mnie - mruknęła, z trudem tłumiąc
ręce - po równo ułożonej kostce na drugi koniec placu. Po�
śmiech. - Nie ma żadnego zapachu.
wietrze znacznie się ochłodziło, ale dopóki byli razem, Eme - Wejdzmy głębiej.
wiedziała, że nie zmarznie.
Pociągnął ją dalej, w głąb pogrążonego w mroku, chłod�
- Wiesz, co mi się najbardziej kojarzy z San Pablo? - nego przejścia. Jedyny zapach, jaki ją dobiegał, to zapach
spytał. - Zapachy. Wonny zapach roślin, aromatyczny zapach Michaela, jego świeżo umytych włosów, pachnącej mydłem
potraw i... taki dziwny suchy zapach. Kiedyś wydawało mi skóry. Było tak ciemno, że przez moment nic nie widziała;
się, że wydzielają go domy. obecność Michaela wyczuwała po zapachu i cieple, jakie od
niego biło. Po chwili, kiedy jej oczy przywykły do mroku,
- Domy? - zdziwiła się. - Domy nie pachną. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne