[ Pobierz całość w formacie PDF ]

stwierdził publicznie, że  wszystkie kościoły Hiszpanii
razem wzięte nie sąwarte życia nawet jednego
republikanina."51
W czerwcu 1931 roku rząd zmusił prymasa do nadużyciach. Dotyczyło to szczególnie centrowego liberała i
opuszczenia kraju. Wypędzono też jezuitów. W premiera, Alejandro Lerroux y Garcia. Pod koniec 1935 roku
pazdzierniku 1931 roku - podsumowujÄ…c te  sukcesy" i
rząd Lerrouxa upadł. W styczniu 1936 roku rozwiązano
komentując niski wskaznik uczestnictwa we mszy świętej - Kortezy, a wybory wyznaczono na 17 lutego 1936 roku.
premier AzaHa ucieszył się, że Hiszpania  przestała być
Powstały trzy bloki wyborcze. Koalicja chrześcijańskich
katolicka".52 Mylił się. W sierpniu 1932 roku generał Jose
demokratów, monarchistów, konserwatystów i narodowych
Sanjurjo Sacanell usiłował przeprowadzić zamach stanu.
radykałów zawiązała Front Narodowy (Bloque Nacional). W
Nie udało się, ale w 1933 roku liberalny rząd upadł.
bloku Centrum znalezli się niektórzy liberałowie, nacjonaliści
Przeprowadzono wybory, które skończyły się klęską lewicy.
baskijscy i katalońscy oraz postępowi katolicy. Socjaliści,
Powołano nowy, centro-prawicowy rząd.
socjal-liberałowie, komuniści i anarchiści powołali Front
Ludowy (Bloque Popular).
Front Narodowy zdobył 3 783 601 głosów, co znaczyło
Ku rewolucji 134 miejsca w parlamencie; Centrum - 681 047 głosów i 55
miejsc; Front Ludowy - 4 176 156 głosów i 278 miejsc. W
całości centro-prawica miała przewagę:
Nowy rząd odziedziczył wszystkie kłopoty
poprzedników, od których odciął się już na samym
początku. Niestety, centrowa część koalicji rządzącej była
bardzo skorumpowana. Kryzys pogłębiał się, a na rezultaty
nie trzeba było długo czekać. Jeszcze w styczniu 1933 roku
miały miejsce poważne zamieszki wywołane przez
anarchistów w Casas Viejas w prowincji Cadiz. W
pazdzierniku 1934 roku część Hiszpanii sparaliżował strajk
generalny. Siły rządowe dość szybko uporały się ze
strajkujÄ…cymi socjalistami i anarchistami w Madrycie. Potem
spacyfikowano zbrojnie nacjonalistów katalońskich w
Barcelonie. Najpoważniejszy kryzys powstał w górniczym
zagłębiu w okręgu Asturias, gdzie wybuchła dobrze
zaplanowana lewicowa rewolta. Znów płonęły kościoły.
Mordowano przedstawicieli administracji państwowej i
katolickich elit. Dekretowano kolektywizację własności
prywatnej. Rewolucjoniści powołali natychmiast swoje
struktury władzy: komisje nadzwyczajne, zwane Czeka
(cheka), wzorowane na pierwszej sowieckiej strukturze
terroru. Stworzono też  Armię Czerwoną . W końcu jednak
rewoltę w Asturias krwawo stłumiło wojsko. Przez Hiszpanię
przeszła fala aresztowań lewicowych radykałów. Ci
zaprzysięgli zemstę  watykańskiemu faszyzmowi", jak
ochrzczono centro-prawicową władzę. Lewica zupełnie
zignorowała fakt, że demokratycznie wybrany rząd był
prawnie zobligowany do obrony porzÄ…dku
konstytucjonalnego i obywateli przed rewolucjÄ….
Tymczasem rząd skompromitował się udziałem kilku
kluczowych jego członków w skandalach i finansowych
Zabójstwa prowadziły do nowych zabójstw,
4 464 648 do 4 176 156 głosów. Ponieważ jednak nie
dokonywanych w zemście. Przemoc zaczęła też dotykać
potrafiła się zjednoczyć, nie była w stanie stworzyć
niezaangażowanych w spory, niewinnych ludzi. Jeden z
jednego bloku wyborczego. Skorzystała na tym lewica,
przypadków miał szczególnie daleko idące konsekwencje.
która całkowicie zdominowała parlament. Bez problemów
stworzono socjal-liberalny rząd większościowy. Mimo, że W maju komuniści zastrzelili z zasadzki jednego z
liberał był ministrem spraw wewnętrznych, socjaliści i przywódców narodowo-radykalnych, a na początku lipca
komuniści kontrolowali policję i żandarmerię republikańską zastrzelono komunistycznego zabójcę. Dnia 13 lipca
(Guardia de Asalto). komunistyczni i socjalistyczni policjanci w zemście za
Już następnego dnia po wyborach rewolucjoniści
zaczęli rozbijać więzienia i uwalniać współtowarzyszy.
Przez kraj przetoczyła się fala strajków. Radykałowie
atakowali posiadłości ziemskie i przejmowali kontrolę nad
fabrykami. W dniu 1 maja 1936 przez Madryt przeszła
potężna demonstracja lewicy. Tłumy niosły portrety Stalina
i Lenina. Na ulicach królowała Międzynarodówka i
lewicowe pozdrowienie zaciśniętej pięści. Znów płonęły
budynki kościelne. Na przykład, w niedzielę 8 marca w
Cadiz spalono szkołę katolicką, dom zakonny i 5
kościołów. Mordowano księży, a nawet zakonnice i laickie
działaczki katolickie, jak choćby 4 maja w Madrycie.
Urządzano zamachy na urzędników państwowych i
polityków. Dnia 13 kwietnia narodowi radykałowie
zastrzelili sędziego, który wcześniej skazał jednego z ich
współtowarzyszy na karę długoletniego więzienia. A dzień
pózniej najpewniej również narodowi radykałowie
przeprowadzili nieudany zamach bombowy na prezydenta
Republiki.
Bojówki partyjne prowadziły ze sobą regularne walki.
Najczęściej walczyli narodowi radykałowie przeciw
anarchistom, socjalistom czy komunistom. Ci ostatni
walczyli z wszelkimi  faszystami" i przeciw swoim
współtowarzyszom z lewicy. Lewe skrzydło socjalistów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • glaz.keep.pl