Eo Degreef, J.D. Radianta Lotuso

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

la finstacion de la fervojo. �i tie Camphuis a�etis paron
da kurdaj �evaloj kaj gruntbovon por sia paka�o kaj tri-
dek ses horojn post kiam ili forlasis Calcuttan, amba�
voja�antoj proksimi�is al la tibeta landlimo. La
in�eniero anta�vidis, ke oni lin atendos en la Dzjilipla-
montpasejo kaj evidenti�is, ke li ne eraris. Apud la mo-
numento, dedi�ita al la memoro de Edward Pike, venis
al li renkonte armita eskorto. La �efo sin prezentis kiel
estro de la Potala-gardistoj, kiun Camphuis la� sia me-
moro neniam anta�e renkontis.
177
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
La tibetano ne povis ka�i sian miron, vidante la in�e-
nieron akompanata de nekonata blankulo kaj kiam li
konstatis, ke �i tiu �ajne intencis same transiri la limon,
li atentigis la in�enieron pri tio, ke oni al li ordonis nur
lin allasi en Tibeton.
Camphuis antanvidis �i tiun malfacila�on kaj li havis
sian respondon preta.
�i tiu viro estas mia servisto kaj se li ne povas min
akompani al Potala, mi tuj reiros, sinjoro, li firmdecide
diris al la estro.
La estro mienis venkita kaj �etis �agrenan rigardon al
Tom Hutley.
Kiel nomi�as tiu fremdulo kaj de kie li venas? li de-
mandis malbonhumore.
La viro nomi�as Hutley kaj lo�as en Calcutta, sin-
joro, respondis Camphuis.
La tibetano hezitis, ree esplorrigardis Tom kaj �ajne
fine komprenis, ke li nur povas rezignacii pri la neevite-
bla�o.
Bone, li sekvu nin, sed li ne malproksimi�u, li kon-
sentis per malafabla vo�o. Li formis kun kvar gvardianoj
la anta�on de la karavano kaj kvar aliaj konsistigis la fi-
non.
Oni sin tuj sentas malliberulo en �i tiu malbenita
lando, rimarkis Tom malbonhumore.
178
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
Jes, tiel voja�as fremdulo tie �i, respondis Camp-
huis, kun rideto �ultrolevante.
Dum la voja�o, kiu rapide komenci�is, Tom e� ne mo-
menton malproksimi�is de Camphuis kaj restis gardema
kiel hundo. La estro sekvis la fluon de Bramaputro, kies
bordoj al Camphuis montris eksterordinaran viglecon.
La knaboj en la vila�oj kaj la tendoj de la brutgardis-
toj, kiujn oni preterpasis estis feste ornamitaj kaj la po-
polo �ajnis esti en gaja humoro. En la proksimo de Lhasa
�i tiu festaspekto e� pli okulfrapis kaj ekster la muroj de
la urbo estis kolektitaj grandegaj aroj da �afoj kaj de
gruntbovoj, kiuj plenigis la aeron per orel�iraj blekado
kaj mu�ado. Camphuis fine ne pli longe povis regi sian
scivolemon kaj demandis al la estro pri tiu vigla aspek-
to de la regiono.
Ni morga� festos la Lasarfeston, memore de la ven-
ko de Budao super la ses aziaj falsdoktrinoj, respondis
la estro per mal�entila vo�o. Dum la voja�o li neniun
vorton propriniciate diris kaj evidente ne povis al Camp-
huis pardoni, ke li kontra�is liajn severajn ordonojn.
Kaj kial tiom multe da brutaroj �i tie trovi�as?
Ili el la tuta lando estas kunigitaj tien �i por esti be-
nataj en Potala, klarigis la gvardiestro nebonvoleme.
Camphuis lin dankis kaj silente la voja�o estis da�ri-
gata, �is fine oni atingis Potalan. La in�enieron scivole-
me rigardegis la lamaoj, sed kiam ili rimarkis Tom Hut-
179
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
ley en lia kunesto ili unue lin kaj poste sin reciproke
konsternite alrigardis. La estro kriis al ili kelkajn nekom-
preneblajn vortojn kaj kvaza� temus pri efektivigo de
konata programo unu el la lamaoj faris signon al Camp-
huis por lin sekvi.
Same kiel la unuan fojon la in�eniero tuj estis kondu-
kata al la Domo de la Sekreta Vivo.
Tom volis lin sekvi, sed du lamaoj baris al li la vojon
kaj komprenigis al li, ke li devas atendi. Hutley e� ne unu
francan vorton komprenis kaj inciti�ante pro �io, kion li
vidis �irka� si, li ne longe meditis, forte flankenpu�is
amba� mona�ojn kaj postkuris Camphuis. La in�eniero
vidis la perfortan agadon de Tom kaj zorgeme li avertis
lin esti prudenta kaj regi sian maltrankvilon, Hutley
grumblis ion nekompreneblan kaj sekvis Camphuis en
la �ambron, kie �i tiu anka� dum sia unua vizito lo�is.
La unuan kvaronhoron Camphuis kaj Tom restis solaj
kaj �uste kiam la in�eniero je sia miro konstatis, ke ili ne
estas gardataj, reaperis la lamao, nun akompanata de du
soldatoj. Same kiel Tom li momenton kredis, ke oni vo-
las perforte disigi ilin kaj fulmrapide li jam pripensis, kiel
li povos tion malebligi, kiam subite al li io pu�i�is en la
manon.
La tu�o de la malvarma, spegulglata objekto momen-
ton lin tremigis: Tom al li donis unu el la �etgrenadoj kaj
180
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
kvankam li forte abomenis tian mortigilon, li tamen �in
enpo�igis.
Se ili sukcesos nin disigi, �u dum dormo, �u dum
maldormo kaj vi estos en dan�ero, vi �in �etu anta� iliajn
piedojn, sinjoro, Tom avertis rapide.
Ilia zorgemo pruvi�is anta�tempa. La tibetanoj eniris
apudan �ambron kaj momenton poste reeliris kun ama-
so da feloj, kiujn ili metis en la �ambron de la gastoj.
Poste ili alportis grandan korbon da man�a�oj kaj pelvon
kun oleo kaj flosanta me�o, post kio la gardistoj silente
malaperis.
La lamao atende rigardis al Camphuis kaj �i tiu afable
al li kapklinis.
Estas bone, sinjoro; ni klopodos al ni komfortigi por
la nokto. Ni ver�ajne povos lavi nin �e la rivereto, kiu
fluas tra la korto, �u ne?
Jes, sed malpermesite estas forlasi la korton, sinjoro,
avertis la tibetano.
Mi komprenas; mi ankora� memoras la tibetan re-
gulon de gastamo, respondis Camphuis kun preska�
nerimarkebla moko. Vidante, ke la lamao volas foriri, li
rapide da�rigis:
�u vi eble scias kiam Pantsjen Rinpotsje volas min
akcepti, sinjoro?
Ne, sed �iukaze ne hodia�, respondis la lamao.
181
RADIANTA LOTUSO
eLIBRO
Tion mi anka� ne atendis, sed �u vi povas porti mian
peton por kiel eble plej balda� esti allasata �e la sankta
mastro? La malproksima voja�o, kiun mi faris, min laci-
gis kaj mi volonte balda� reirus al mia propra lando.
Mi portos vian peton al la gvardiestro, sinjoro, pro-
mesis la tibetano �ultrolevante, kvaza� li volus kompre-
nigi, ke tia peto estas senutila. Li foriris kun mallonga
saluto kaj kiam la in�eniero estis esplorinta la koridoron,
li kontente kapklinis al Tom.
La kutimoj �an�i�as �i tie, kara knabo; neniu gardi-
sto anta� nia pordo! Ni �uas pli da libereco ol �e mia
anta�a vizito.
�u vi tion nomas libereco? mokis Hutley. Mi pli
sentas min mortkondamnito; �e la kafiroj en Suda Ben-
galujo mi �uis pli da libereco kiel kaptito ol �i tie kiel
gasto. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne