[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Powstrzymała na chwilę swą bujną wyobraz
niÄ™ i
rozejrzała się za czymś na deser.
- O, jest jeszcze kawałek wczorajszej szarlotki.
GdzieÅ› tu powinny le\
eć herbatniki i biszkopty...
- Dla mnie biszkopty.
- To a\
tak z
le? - zerknęła na niego.
- y
le?
- Tanner, ju\
dwa razy naruszyłeś mój zapas
biszkoptów. Teraz te\
się gorączkujesz. Gdy nałóg
staje siÄ™ tak powa\
ny, trudno utrzymać go w tajemnicy.
- To nie nałóg.
- A co?
- Nieopanowana, nie nasycona słabość.
Rzeczywiście. Wziął dwa biszkopty naraz. Charly
zrelacjonowała rozmowę z Wesem.
- Wes twierdzi, \
e znakomicie nastawiłeś skrzydło,
i \
e powinno się zrosnąć bez śladu. Pod warunkiem,
\
e jakoÅ› powstrzymamy George'a od zerwania plastra.
Dał mi bardzo mocny materiał na temblak. Pytałam
go te\
, czy dobrze robimy, trzymajÄ…c go w niewoli.
- Co masz na myśli?
Charly sięgnęła po herbatnik.
- Martwiłam się, czy nie wyrządzamy mu krzywdy.
Na przykład, czy będzie potrafił polować? Czy nie
przyzwyczai się do jedzenia tylko z ręki? Czy po
wyjściu na wolność poradzi sobie bez nas?
- No i co powiedział weterynarz? - Tanner zebrał
talerze i odniósł do zlewu.
- śebym się nie martwiła. Nikt nie jest w stanie
oswoić śnie\
nej sowy. Mają zbyt dobrze rozwinięty
instynkt łowiecki. George nie powinien mieć \
adnych
kłopotów z powrotem na wolność. O, zapomniałam
NOC MYZ
LIWEGO
79
ci powiedzieć! Wiesz, co powiedział na temat ich
zwyczajów mał\
eńskich?
- Zamieniam się w słuch.
Z coraz większą łatwością Charly skłaniała go do
śmiechu.
- Według niego, samice są tak nieśmiałe, \
e w
trakcie godów samce muszą przynosić im prezenty,
najczęściej myszy albo \
mije. Gdy samiec chce zachęcić
sowę, pokazuje jej prezent, a następnie chowa go pod
skrzydłem. Pokazuje, i znowu chowa. Trwa to tak
długo, a\
sowa nabierze zaufania i zbli\
y siÄ™ do samca.
Trudno sobie wyobrazić, \
e George mo\
e być taki
romantyczny! Zawsze patrzy, jakby chciał rzucić mi
się do gardła. Bo\
e, jaki jest nieznośny!
- Tylko w stosunku do ludzi - Tanner odpowiedział
spokojnie. - W obronie swej rodziny walczyłby na
śmierć i \
ycie. Natomiast ludziom nie powinien i nie
mo\
e ufać. Kosztowałoby go to \
ycie.
- Du\
o wiesz o sowach, prawda?
- TrochÄ™.
Za du\
o - pomyślała. Rozumiał je a\
za dobrze.
Widocznie gorzko się rozczarował, nadmiernie ufając
innym ludziom. Pasma siwych włosów dodawały mu
wprawdzie uroku, ale pojawiły się z pewnością
przedwcześnie. Musiał wiele w \
yciu przecierpieć.
- Charly?
Odwróciła się w jego stronę. Chciał coś powiedzieć,
ale przez chwilę jego uwagę zaprzątnął słój na
kredensie.
- A to co takiego?
- To, co widzisz. Ró\
any miód. Płatki ró\
muszÄ…
pływać w miodzie przez całą dobę. Póz
niej je odcedzÄ™...
- Ró\
any miód... - powtórzył jej słowa i spojrzał na
nią. Poczuła narastające napięcie. Tak, robiła ró\
any
miód, hodowała orchidee i lubiła nosić koronkową
bieliznÄ™. Ju\
wiedział o niej więcej, ni\

80 NOC MYZ
LIWEGO
inni. Wiedział za du\
o. Za wiele zaryzykowała... i to
wszystko z powodu jakiegoÅ› samotnego nieznajomego.
Wszystko ma swoje granice - pomyślała. Jeśli teraz
pozwoli sobie \
artować ze mnie...
- Ju\
dość długo czekam na przesłuchanie trzeciego
stopnia - spokojnie zauwa\
ył.
Charly nie przerwała zmywania. Tanner stał w
drzwiach do kuchni, mniej więcej w równej odległości od
niej i od kurtki. Wydawał się gotów do ucieczki.
Charly równie\
.
- Co, wyobra\
ałeś sobie, \
e zasypiÄ™ ciÄ™ pytaniami
na temat ostatniej nocy?
- Myślę, \
e tak zachowałaby się niemal ka\
da
kobieta. Faktycznie, nie znam \
adnej, która gotowa
byłaby mnie wpuścić do domu w takim stanie, w jakim
byłem wczoraj w nocy bez odpowiedzi na parę pytań,
na przykład bez wyjaśnienia kim jestem, co mi się stało
i czy przypadkiem nie mam na pieńku z wymiarem
sprawiedliwości. Na marginesie muszę zauwa\
yć, \
e
w dalszym ciÄ…gu nie zamykasz drzwi na klucz, Charly.
- Powiedziałam ci przecie\
, \
e nie mam zamiaru
tego robić.
Charly schowała resztki gulaszu do lodówki,
wyprostowała się i spojrzała na niego.
- Wiesz, co ci powiem? Nikt nie zwraca uwagi na
\
yjÄ…cego samotnie mÄ™\
czyznÄ™. Nikomu nie wydaje siÄ™
dziwne, \
e mÄ™\
czyzna wybiera \
ycie z przygodami,
decyduje się na podjęcie wyzwania. Gdy tak zachowuje
siÄ™ kobieta, ludzie strojÄ… miny. Kobieta powinna
pragnąć bezpiecznego \
ycia, ale ja od dzieciństwa
wolałam ryzyko... Chciałam grać w dru\
ynie basebal-
lowej.
- Charly...
Pokręciła przecząco głową.
- Chciałeś wiedzieć, czemu nie zadałam ci mnóstwa
pytań, to pozwól mi teraz dokończyć. Nie jestem
NOC MYZ
LIWEGO 81
wątłą roślinką i niełatwo jest mnie przestraszyć. To
prawda, \
e hodujÄ™ orchidee i dziergam koronki, ale
prawdą jest równie\
, \
e w wieku dziewiętnastu lat
zastrzeliłam czarnego niedz
wiedzia.
Lubię ryzyko i niebezpieczeństwo - przerwała, aby
wziąć oddech. - Szanuję ludzi, którzy nie lekcewa\
Ä…
mnie tylko dlatego, \
e jestem kobietÄ… i czasem potrze-
buję koronek i orchidei. I szanuję ludzi, którzy robią to,
co majÄ… do zrobienia, Tanner. Wszystko, co o tobie
musiałam wiedzieć, ju\
mi wielokrotnie powiedziałeś.
Przez dłu\
szą chwilę Tanner stał bez słowa, po
czym zniknął w korytarzu. Charly słyszała szelest
kurtki i tupot ciÄ™\
kich butów. Mo\
e to dziwne, lecz
siedziała zupełnie nieruchomo, podczas gdy on przy-
gotowywał się do wyjścia. Z goryczą wyrzucała sobie,
i\
kolejny raz powiedziała mu więcej, ni\
zamierzała.
Ponownie pokazał się w drzwiach. Właśnie naciągał
grube rękawice. Zmierzył ją powa\
nym spojrzeniem.
- A có\
to za kariera, grać w dru\
ynie baseballowej?
- pokręcił głową z dezaprobatą. - Ja chciałem grać
na obronie w dru\
ynie piłkarskiej z San Francisco!
To przynajmniej byłoby coś.
Uśmiechnął się szeroko, a Charly wybuchnęła
śmiechem.
- Bardzo lubię, jak się śmiejesz, Charly. Bardziej,
ni\
mo\
esz się domyślać, i zapewne o wiele za bardzo.
Charly czuła się tak, jakby stała na najwy\
szym
piętrze wie\
y skoków do wody.
- Nie rozumiem.
- Nie mam nic, co mógłbym z tobą dzielić. Niewiele
mogę zaoferować kobiecie - wyszeptał. - Dla twojego
dobra, radzę ci, byś mnie wyrzuciła za drzwi. Po
prostu, powiedz mi, bym tu nie wracał.
- Tanner, lepiej siÄ™ rozchmurz. Co ci jest? Pewnie
zaszkodziły ci biszkopty, tyle ich zjadłeś. Jeśli chcesz,
to wracaj, jeśli nie, to nie. Po co to komplikować?
82
NOC MYZ
LIWEGO
Wpatrywał się w nią przez parę sekund, po czym
odwrócił się na pięcie i wyszedł. Przez okno widziała,
jak szedł pod wiatr ku drodze. Serce waliło jej jak
młotem.
Z trudem opanowała podniecenie. Tanner zafas-
cynował ją od pierwszego spotkania. Miał szczególny
dar - sprawiał, \
e chciała łamać ustalone przez siebie
reguły \
ycia. Jeśli tylko puściłaby wodze wyobraz
ni,
to wkrótce wmówiłaby sobie, \
e w ten sposób Tanner
chciał powiedzieć jej o swoich uczuciach.
Charly nie miała zamiaru pozwalać sobie na takie
głupstwa. Tanner był samotnym mę\
czyzną, który
pragnÄ…Å‚ towarzystwa. Przed nim inni wysiadywali
godzinami w jej kuchni. Wszyscy przychodzili z tego
samego powodu. Wiedziała, \
e to jeszcze za mało, aby
zatrzymać przy sobie mę\
czyznÄ™ takiego, jak Tanner.
Mógł ją tylko zranić.
Czy warto mu na to pozwolić? - pomyślała.
Zdecydowanym ruchem wstała od stołu i poszła do
szklarni. Praca to najlepsze lekarstwo. Przyda siÄ™ jej
godzina ciÄ™\
kiej harówki. Najwyraz
niej straciła dla
niego głowę, co nie wydawało jej się szczególnie
rozsądne. Powinna przesadzić trzy nowe orchidee,
przygotować specjalną po\
ywkÄ™ dla Ophrys, po-
sprzątać. Ostatnio równie\
miewała kłopoty z utrzy- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

glaz.keep.pl