[ Pobierz całość w formacie PDF ]

prawa dłoń anty kwariusza by ła w nienaruszony m stanie, miała wszy stkie pięć palców.
25
Kiedy zapadł zmrok, jacy ś ubrani na biało ludzie zabrali ciało Sofa. Wy gląda to tak, jakby
miasteczko chciało się dy skretnie pozby ć wszelkich śladów po ty m staruszku  pomy ślał Tom.
Policjanci z Braunau przesłuchali kilka osób, zrobili parę zdjęć na cmentarzu, sporządzili jakieś
szkice. Jednak tak naprawdę los anty kwariusza mało kogo interesował, niektórzy traktowali wręcz
jego śmierć jako doskonały temat do żartów.
Wszechmocny burmistrz Braunau, Herr Riefenstahl, oświadczy ł bez ogródek, że uważa za
skandal marnowanie przez policję czasu i publiczny ch pieniędzy na wy jaśnianie sprawy, która
mało obchodzi prawdziwy ch Austriaków.
Marika i Tom czuli, że narasta w nich bunt. Dziewczy nka marzy ła o uwolnieniu się od
przy tłaczającego ją brzemienia władzy ojca, ale w domu Riefenstahlów by ło to nie do
pomy ślenia.
Elias, z zupełnie inny ch powodów niż pozostali mieszkańcy Braunau, również wy mazał
z pamięci szok wy wołany śmiercią Sofa. Widział w niej jedy nie dowód, którego szukał, ty lko to
go interesowało.
Teraz najbardziej liczy ła się dla niego pewność, że posiada instrument dający mu możliwość
wpły wania na przeznaczenie. By ł głęboko przekonany, że Bóg jest po jego stronie.
Dlatego od tej chwili spędzał większość czasu u siebie w domu, jak pustelnik, unikając w miarę
możliwości kontaktów z Polsterką.
Przeniósł się nawet do błękitnego pokoiku na półpiętrze, aby by ć jak najbliżej biblioteki.
Czasem obserwował stamtąd przez okno codzienną krzątaninę małego Thomasa. Wy my ślił sobie
chorobę, która miała usprawiedliwić przed gospody nią jego izolację. Kazał jej kupować
lekarstwa, które póz
niej wy rzucał. Zawsze zamy kał na klucz drzwi swojego pokoju, schodził na dół
raz dziennie, wy łącznie po to, by zjeść swój jedy ny posiłek. Nie musiał nawet udawać skrajnego
zmęczenia, bo naprawdę je odczuwał. Należało to jednak przy pisać raczej długim godzinom
spędzany m nocą na studiowaniu Księgi niż jego wiekowi.
W ty m okresie Elias Mędrzec poświęcił się bowiem bez reszty zgłębianiu tajemnicy Księgi
i powodów, dla który ch została spisana.
Narzucił sobie przy ty m tak surową dy scy plinę, że czasem pościł, nie zdając sobie z tego
sprawy, mało sy piał, za to bezustannie rozmy ślał. Przerzucił opisy ży cia setek ludzi, sławny ch
i nieznany ch& Miał przed sobą otwartą Księgę Opatrzności i nie przestawało go to zadziwiać.
Robił wszy stko, by uniknąć fizy cznego kontaktu ze świetlisty mi literami. Dlatego on również
postanowił nosić rękawiczki.
Nadal zastanawiał się nad przy czy ną, dla której Wszechmogący postanowił właśnie jemu
powierzy ć taki skarb.
Skoro Księga by ła w stanie zmienić bieg ży cia Sofa, to mogła dokonać wielu inny ch cudów.
Elias starał się zachować pokorę, nie chciał przy pisy wać sobie zdolności, który ch nie posiadał.
Nie ulegało wątpliwości, że niebiańska moc pły nie wy łącznie z Księgi, on zaś jest jedy nie jej
depozy tariuszem.
W ciągu następny ch ty godni poświęcił dużo czasu fragmentom doty czący m jego własnej
rodziny. Cały mi dniami przerzucał przy pominające mozaikę kroniki smutny ch losów swoich
krewny ch, podobny ch do ży cia milionów inny ch ludzi. Tak naprawdę szukał jakiegoś sensu
w ty m, że to akurat on przeży ł.
Za każdy m razem, gdy zamy kał Księgę, czuł się przeraz
liwie samotny pośród zmarły ch
i reliktów przeszłości.
Czasami postrzegał siebie jako podróżnego zagubionego na obcej ziemi, raz po raz rzucającego
przez okno pociągu smutne spojrzenie na swój dawny, majaczący w oddali świat.
Każdego dnia Elias znajdował w historii dwudziestego wieku prawdziwe korzenie zła. Widział
w miniony m stuleciu główną przy czy nę wszy stkich swoich nieszczęść, oskarżał je o to, że
pozwoliło na rozpętanie piekła na ziemi.
Przeklinał zarówno katów, jak i ideologów, ich przepojone nienawiścią przemówienia, ich
nacjonalizm, rasizm i teorie polity czne, oraz ty ch, którzy pozwolili, by te teorie się rozwijały. Miał
nawet za złe ofiarom, że nie wy brały buntu zamiast śmierci.
Nękane przez poczucie winy postmodernisty czne społeczeństwo europejskie epoki Eliasa
popadało w graniczącą z nerwicą obsesję zapomnienia,  zamknięcia pewnego rozdziału .
W rzeczy wistości chodziło o rozdział moralnego upadku Starego Konty nentu.
Elias widział, jak zanika pamięć o świecie jego rodziców wraz z całą jego pradawną spuścizną
i otwiera się droga do nowej ery zagrożeń, podobny ch do ty ch z przeszłości. Codziennie czy tał ich [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

glaz.keep.pl